mutlu son mutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu sonmutlu son

afyon mutlu son masaj salonu

afyon mutlu son

Afyon mutlu son masaj salonu Genç kız evden çıkmadan önce bir an durdu. Kapının yan tarafındaki büyük boy aynasında görüntüsüne son kere baktı. Kısa san saçlarını aceleyle düzeltti. Bu düz kesimli saçlar yü­zünü oldukça güzel çevreliyor ve kendisine çok yakışıyordu. îri mavi gözlerinin üzerindeki açık mavi farın taşan kısmını par­mağının ucuyla temizledi. Artık çıkmaya hazırdı. Büyük evin dış kapısını açan annesine gülümsedi. Kadıncağızın hâlâ onun için kaygı etmesine inanamıyordu. Yirmi üç yaşlarında, erişkin bir kızdı. Kaç yıldır üniversitede okuyordu ve bin türlü insanla tanışmıştı.

“Meraklanma anne! Geç kalmam!” afyon mutlu son dedi sakin bir sesle. “Meraklanmıyorum,” dedi kadın anlayışlı olmaya çalışa­rak. Sonrasında iç çekti. “Tamam. Meraklanıyorum. Partide içki içmenden hoşlanmıyorum. O görüştüğün çocuktan da! Baban bunun yüzünden beni sürekli ihtaryor.”

“Hangisi için? İçki için mi yoksa Burhan için mi?”

Afyon mutlu son

“söz ebeliği yapma! İkisi için de! Bu yüzden bu gece saat birden önce gelmeni isterim.”

“Anne ya! Bu olamaz?” diye isyan etti genç kız. “Parti sa­baha kadar süre gelir! Tüm arkadaşlarım oradayken ben nasıl er­ken geleyim? Hem belki orada kalmam gereke…”

Afyon mutlu son

kadın başını iki yana sallayarak kızının saslınü kesti. “Ke­sinlikle olmaz.” Sesi son aşama otoriterdi. Onun böyle kararlı olduğu anlarda aslabir itirazı kabul etmeyeceğini bütün çocuk­ları bilirdi. “Orada kalmayacaksın ve saat birde de ayrılmış olacaksın. Senin yüzünden uyku uyuyamayacağım aslına bakarsanız!” “Beni beklemene gerek olmadığım biliyorsun?”. Annesine sarılıp mis benzer biçimde yanağına samimi bir öpücük kondurdu. “Ben yirmi üç yaşındayım. Büyüdüm artık. Benim yaşıtlarımın çoğu evli ve çocukları var. Kendimi koruyabilirim.”

“Olsun, yine de içim rahat değil. Allahtan baban yanma Kara’yı verdi!”

kadın başını iki yana sallayarak kızının saslınü kesti. “Ke­sinlikle olmaz.” Sesi son aşama otoriterdi. Onun böyle kararlı olduğu anlarda aslabir itirazı kabul etmeyeceğini bütün çocuk­ları bilirdi. “Orada kalmayacaksın ve saat birde de ayrılmış olacaksın. Senin yüzünden uyku uyuyamayacağım aslına bakarsanız!”. “Beni beklemene gerek olmadığım biliyorsun?” . Annesine sarılıp mis benzer biçimde yanağına samimi bir öpücük kondurdu. “Ben yirmi üç yaşındayım. Büyüdüm artık. Benim yaşıtlarımın çoğu evli ve çocukları var. Kendimi koruyabilirim.”