Afyon Mutlu Sonlu Masöz

Elizabeth aylarca Oz Bü yü cü sü ’nden bir sahneyi dü şü nerek uykuya dalmıştı. Kitap eski evlerinde kalmıştı, bir bakıma Muriel Teyze’den ö nceki yaşamın bir parçasıydı, fakat Elizabeth onu hâlâ anımsayabiliyordu. Anımsadığı bö lü m DQrothy’nin Afyon Mutlu Sonlu Masöz Batı’nın Kö tü Cadısı’nın ü zerine bir kova su dö kü p onu erittiği bö lü mdü . Muriel Teyze Cadı’ydı, kuşkusuz. Elizabeth’in annesiyse I˙yilik Perisi Glinda’ydı. Gü nü n birinde geri gelip onlara gö rü necek, Elizabeth’in alnını öpmek için eğilecekti.

Elizabeth arkasına yaslanıyor, gö zlerini yumuyor. Kupkuru gö zler. Chris onun işinden ayrılmasını, evini, iki çocuğunu bırakıp kendisiyle gelmesini istemişti. Elizabeth kendini onun ellerine, onun sevecen ellerine bıraksın istemişti. Elizabeth’in bö yle bir şey yapabileceğini dü şü nmek için deli olmak gerekirdi. Chris onun her şeyi bırakıp kendisine geleceğini umuyordu. Elizabeth doğrulup oturuyor, çabucak mektup destesine uzanıyor, en üstteki mektubu okuyor: SİKTİR GİT. Chris’in son iletiı. Bunu ilk okuduğunda nasıl öfkelendiğini anımsıyor.

Afyon Mutlu Sonlu Masöz

Elizabeth çek koçanlamış olurım, ö denmiş faturaları, ü st kattaki kiracılardan aldığı kira makbuzlarını bir zarfa tıkıyor, ü zerine 1976 yazıyor. Bu yılın işi tamam. Başka bir yıla başlayabilir artık. O her şeyden elini eteğini çekmişken, vakit durmadı normal olarak. Elizabeth bunu yeni anlıyor. Şimdiye dek iş yerinde zor bela yönetim edebildi kendini, fakat yapması gereken bir çok şey var Hâlâ. O¨ rneğin yorgan sergisi programlanıp gerçekleştirilmeli. Sonra, kızların yeni iç çamaşırlarına, Nancy’nin yeni kışlık botlara ihtiyacı var. Gü nlerdir ıslak ayaklarla eve geliyor. Nate’in de tuhaflığı ü stü nde şu son gü nlerde.

Yaşamında bir şeyler oluyor sanki. Nate ona bundan sö z etmedi. Belki yeni bir hanım arkadaşı vardır, Martha sorunu bittiğine gö re? Fakat bö yle bir şey olsa, Nate her vakit yaptığı gibi ona sö ylerdi herhalde. Elizabeth ipuçları arayarak son gü nleri dü şü nü yor. Kafatasının dibinde o eski ü rperti, o eski tehlike başlıyor: Dü nyanın ö bü r yanında gelgit dalgaları benzer biçimde toplanıp kabaran, onsuz, kendi kendine oluşan olayların, tufanların korkusu. Elizabeth’in sırtı dö nü k, her şey onun arkasında olup sonlanmış oluyor. Denetleyemeyeceği biçimde. Elizabeth ayağa kalkıyor, yazı masasını kilitliyor. Gü çlü biri o, sırtı kolay basit yere gelmez. Bankada parası var, bir ihtimal yeteri kadar değil fakat olsun, var ya. Kimseye bağımlı olma zorunluluğu yok, bağlarımlı biri değil o. Kendim geçindirebilir, başının çaresine bakabilir.